Sevgili Ayşe çok güzel bir fikir attı ortaya... İşte burada ...
Kayıtsız kalmak imkansızdı tabi ki :)
Unuttuğumuz o kadar yazımız, anımız var ki !!!
Bundan sonra ayda bir kez mutlaka Nostaljik Pazartesi olacak bu blogta :)
Şimdi tamamen seçmece yaptığım yazıya taaaaaa 2008'e gidelim..
İlk yıllarıma :)
Hep özenmişimdir yağmurlu günlerde arap bacı olup camdan bakarken kahvemi yudumlamaya :))) Ama inatla yağmurlarda hep bir koşuşturmaca, bir yetişmece, bir ıslanmaca....
Ahhh canımın içi sende benimle birlikte yağmurda yollardasın. Biliyorum çok erken başladın sabah-akşam yollarda olma haline.... Yolları eğlenceli hale getirmeye çalışmam sırf bu nedenledir... Bıkma, isyan etme diye...
Çocukluğumda ben de senin gibiydim. Her sabah ve her akşam anneannem ve ev arasında mekik dokurdum. Okumayı öğrendiğimde annem plakaları, tabelaları okuturdu bana oyalanmam için. Teyzen bize göre daha şanssızdı minik kuşum. Ama inan hiç isyan etmeden kilometrelerce yol yürürdü sırf bakıcıda kalmamak için. O zamanlar Malatya'daydık ve annem köy okulunda öğretmendi. Otobüsü kaçırdıklarında minicik adımlarıyla annemin koşmasına eşlik ederdi. Mutlaka onunda oyalanmak için annemle oynadığı oyunlar vardı... Biz şimdi o günleri arada hatıralarımızın arasından çıkartıp gülümseyerek anlatıyoruz. Büyüdüğünde sende öyle yapacaksın biliyorum...
Yazının orjinal hali ahada burda...
Mutlu haftalar ♥
Gerçekten çok güzel oldu bu nostlajiler :) Bende paylaştım ama ben sizin kadar eski değilim
YanıtlaSilsevgiler
Oytun tam yemelikmiş yaaa. Al eline yumur yumur sık ye :)
YanıtlaSilne güzel bundan böyle nostaljik pazartesilerin müdaviyim:)
YanıtlaSilbu şirin oğlanı da güzel yanaklarından öperim..
Oytun yollarda da olsa gayet mutlu gözüküyormuş :)
YanıtlaSilKizzzz Oytunu sevmekten ilk seferde okuyamadim yaziyi:)))
YanıtlaSilOytun ayri guzel, semsiyesi ayri guzel, ama yazi dahada guzelmis. Bazan bazi seyleri anlatmak icin illa bir neden gerekmiyor bize, biz kadiniz ayoll, neyi ne zaman anlatacagimiz bellimi olur:)) Alis Oytun efendi alissss :)))
Nesrin;
YanıtlaSilİster eski ol ister yeni :)
Her türlü nostalji güzeldir :))
Handan;
YanıtlaSilo zamanlarda aynen öyle yapıyordum vallahi :)
Bi kapsül olsa da o hallerine geri döndürsek biz bunları ;)
Sebuş;
YanıtlaSilBizde kocaman öpüyoruz seni :)
Gamze;
YanıtlaSilO zamanlarda çabuk mutlu oluyordu...
Kandırılabilirlik boyutu yüksektti :)
Mevlüde;
YanıtlaSilAhahahaaaa hakikaten yaaaa :) Alış Oytun alış...
Hayatında sürekli bir kadın sadece içinden geldiği için konuşacak ne de olsa :)))
Sen çok yaşa Mevlüde...
Cok güzel bir secim olmus Sebnem'cim, tesekkürler:) Sadece ayda bir mi yapacaksin sen? Eh peki:)
YanıtlaSilOytun cok sekermis yaaaa...Handan'in dedigi gibi, tam yemelik:)
Çalışan annenin illa bir burukluğu olur. Bakıcısı ya da aileden biri gönül koymadan bakıyorsa ne mutlu! Onlar şanslı anne ve cocuklardır. Ne diyelim, yinede güçlü insan olmayı öğreniyoruz. Bu postun beni duygulandırdı.
YanıtlaSilOytun'un tatlılığa bak. Yerim:)
YanıtlaSilEQ;
YanıtlaSilCanımcım benim ♥ Çok şenşakrak bir etkinlik yarattın vallahi :)
Biliyorsun bloglama konusunda çok hızlı değilim, yazamasam bile en az ayda bir kez bunu yapacağım demek istemiştim :)
Öpüyorum canım seni
Bahçe Perim;
YanıtlaSilAhhh Safişim aahhhh...
Hakikaten çok zor bir konu bu..
Çalışan anne çocuğu olduğum için biliyorum..
Allahtan benim annem baktı çocuğuma, oğlum şanslıydı en azından...
Öpüyorum seni..
Sezer;
YanıtlaSil:))) Bu dönemlerini özlüyorum...