"Ne tuhaf değil mi sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibi hissediyorum." demiş yazdığı notda... Bil mukabele dedim içimden :)
Düşündüm ilk blogunu gördüğüm günü...
10 senedir blog yazmasına rağmen (benimde ona yakın zamandır buralarda olduğumu düşünürsek) 1,5 sene ancak olmuştur yollarımız kesişeli...
İlk okuduğumda blogunu ilk aklıma gelen şey "neden bu kadını geç farkettim ki ben" olmuştu çok iyi hatırlıyorum... Sonra sonra daha çok tanıdık birbirimizi... Daha çok sevdim... "Gönül şenliği"ydi o buraların...
Benim için Handan;
Kahve gibidir... Hatırşinasdır...
Kendi gibidir... Mutluluğu da, üzüntüsü de, endişesi de, sevgisi de olduğu gibidir...Abartısız...
Gönül şenliğidir... Mutluluğunu, sevincini geçiriverir hemen yüreğinize...
Kahkahası boldur... Duyarsınız yorumlarında o şen kahkahayı...
Her yazısında istisnasız sohbet eder bulursunuz kendinizi onunla....
Anneliği idollerdendir... O güzel anne yüreğiyle karşılar her daim sizi... Sarar sarmalar...
Liste delisidir :) Listesini tamamladıkça sevinir, kendinizi onunla "ohhh beee" derken bulursunuz..
İyi ki tanımışım seni Handanım, geç oldu ama güç olmadı şükür...
Hep güzel kahkahaların olsun arkadaşım...
Günümü şenlendirdin yine benim ♥
Öpüyorum seni :)
Bu arada Oytun test kitaplarını hiç üstüne dahi alınmadı :))))) O not defterini benden kapma telaşesindeydi ahahahaaa :))) Bir de demezmi ki bak bu defter benim yanımda olursa ödevlerimi unutmayabilirim... Sıpa vallahi bu çocuk...