bir taş ocağı hikayesi :)

Küçüktüm..
Yok yahu küçük de değildim aslında, ilkokul 5'e falan gidiyordum...
Saftiriktim diye düzeltiyorum :)) Hem de önde gideni...

Babamın evde olmadığı zamanlarda eve aniden bir misafir gelse babam için "taş ocağına taş kırmaya mı gitti yoksa" derlerdi gülerek... Annem de "ahhh ahhh çok yoruluyor taş kırarken" diye yanıt verirdi...
İstisanasız hemde :))
Sonra bi koşu misafir ailenin er kişisi ben kapar gelirim diyip gider o da ortadan kaybolurdu...

Gecenin hayli bir geç vakti "taş çoktu, bitirmeden gelemedik" diyip güle oynaya misafirlik eylemi tam kadro sürdürülürdü...

Çok üzülürdüm o zamanlar... Babam ek iş yapıyor sanırdım geceleri...
Babam ne iş yapıyor derseniz askerdi, Malatya'da görev yapıyorduk ...
Kıyamazdım babama...
Hayal meyal hatırlıyorum ama gizli gizli yatağımda ağladığım bile olmuştur, babam çok yoruluyor diye...
Dramların kraliçeliği o zaman da varmış işte...

Çok sonra öğrendim taş ocağının kahve olduğunu :)) Taşın da okey tabi ki :))
Aklıma geldikçe hala gülerim saflığıma :))
Toprağı bol olsun, okey taşlarını dizim dizim dizermiş rahmetlik :)))

Şimdi insanın böyle bir anısı olunca, büyüdükçe büyüdükçe bir taş ocağı işletme fikri doğuyormuş gizli gizli...
Hayli de işletmişim hatta ben bu taş ocağını...
Bakın ilk mahsullerim :))

İşte ilk mahsullerimi çıkartmak için yok olmuştum ortalıktan...

Kendileri safra taş ocağımda ürettiğim tamı tamına 487 adet taş olur efenimmmm :)))

Küçük bir opreasyonla kendilerini kullanıma açtık geçtiğimiz ay sonu... Herşey şahane gidiyor, ohhh evde keyifler yerinde derken korkunç sancılarla tekrar hastahane köşelerine döndüm...

Ve evet operasyondan daha sancılı bir döneme girdim...
Kollarımda serumlar (ki günde 10-15 civarı olur) bir emar bir ultrason bulunamayan bir sebepler zinciri...

1 haftalık hastanede yatış sürecinden sonra anlaşıldı ki bi tane kaçak askerim varmış :)))

Oldu mu mahsul sayım 487+1... Ohhh zenginim :)))

Sonrası ver elini İzmir... Ve bir kez daha anladım ki ben İzmir görmeden iyileşemiyorum... Bu olayla kanıtlanmış oldu...

ERCP diye iğrenç bir işlemle o minnoşdan da kurtulduk vesselam...

O sağ ben selamet :))))

Şimdi yine aranızdayım :))
Hepinizi teker teker okuyacağım inşallah, biriken işlerimi hallettikten sonra...
Sizi çok özledim ben yahu :)))

Öpüldünüz en komacanından :)

Oğluşuma not:

Paşacım, gördüğün taşlar çok nadide olup düğününde gelin kızıma kendi mahsulüm diye takacağım haberin ola :))))) Artık bu nadide taşları sen hangi kılıfa uydurur açıklarsın bilemiycem ahahahaaaa :)))
Telefonda anneciğim geçmiş olsun, nasılsın diyeceğine tabletim nerdeeeee diye tırtlamanın sonrasında verdiğim karardır :)))) İtinayla duyurulur :)))

İmza: Tabletinden daha az sevdiğin annen...