Uzun süredir yine uğramadım buralara... Sürekli aklımda ama yok içimden gelmedi işte... Biraz depresyondaydım sanırım ya da ruhum yorgundu bilemiyorum. Hoş hâlâ aynıyım ama biraz kendime gelmem lâzım artık.
Yazmak belki iyi gelir dedim 💗
Seviyorum;
Baharı seviyorum... Doğanın yeniden canlanmasını, çiçeklerin mis kokularını, çıkıp rahatça gezebilmeyi... Ama bu sene bahar beter böcek kıvamında. Evet doğa canlandı biraz ama hava buz gibiydi geçen ay ve dolayısıyla ben bu bahardan hiçbir şey anlamadım. Ruh halimin bezgin bekir kıvamında olması belki de bu yüzden 😑
Yiyorum;
Allah ne verdiyse 😂
Yapımı kolay, besleyiciliğinin umurumda olmadığı, mümkünse karbonhidrat zehirlenmesi yaşayabileceğim her şey ilgi odağımdaydı. -Dı- diyorum çünkü yeni ay yeni kararlarımda sebze yiyeceksin Şebo artık gibi bir karar aldım ama uygulamaya koydun mu diye sakın sormayın bana, feci bozuşuruz...
İçiyorum;
Soda, içine de bir limon dilim...
Yediklerimi nasıl hazmedeceğim yoksa 😂
Hissediyorum;
Boş bir çuval gibi 😌
Hatta bu konuda deli gibi yazarak sizi de boğabilirim, o sebeple susma hakkımı kullanıyorum :/
Yapıyorum;
Hahhaahhaaaa :)) Bu ruh haliyle sizce ne yapmış olabilirim...
Bol bol uyudum...
Bol bol oturdum....
Bol bol üşendim....
Bol bol erteledim...
Bol bol kendime küfrettim...
Düşünüyorum;
Bu sıralar annelik müessesinde dibe vurduğumu, sınıfta kaldığımı hatta çuvalladığımı düşünüyorum.
Oytun'la zor dönemler yaşıyoruz. Ergenliğinin en maksimum seviyesinde sanırım bu aralar. Onunla iletişim kuramıyorum, bana karşı algıları tamamen kapalı. Aslında iletişim kuramıyorum derken hatalı bir cümle kurdum sanırım, sorumlulukları söz konusu olmadığında gayet rahatız. Ona dokunmayan yılan bin değil onbin yıl yaşayabilir...
Aslında salsam, bıraksam, çatışmasam gibi düşünceleri tetiklemeye çalışıyorum beynimde ancak önümüzdeki sene üniversite sınavına girecek. Pandemi dönemindeki kayıplarını da düşünürsek tam gaz moduna çoktan girmiş olması gerekiyordu. Ama bizimkinde malumunuz tık yok bu konuda...
Benim evhamlarım, tedirginliklerim, kaygılarım ne kadar çoksa o olabildiğince rahat. Zıt kutupları geçtim; birimiz dünyada gerçeklerle diğeri uzayda yıldızlarla oynaşıyor gibi bir durumdayız. Uzlaşamıyoruz. Bu konuda sürekli kafa yoruyorum, bir yerlere danışıyorum, öğrendiklerimi ya da düşündüklerimi uygulamaya koymaya çalışıyorum ve kendimi bol bol yerin dibine batırıyorum. Beynimdeki karmaşayla bol bol faul yapıyorum...
Kısacası oldukça ZORLAANIIYOORUUUMMM...
İşin kötü tarafı sanırım zorlandığımın farkında ve çuvallamam konusunda bana oldukça destek veriyor... Eror vermem için elinden geleni yapıyor gibi... Geldiğim tekliflerle baş edemeyeceğini anladığında çoğunlukla tepkisiz bir sessizlik içine gömülüyor... Bu sökmezse öfkeleniyor içten içten ve ben geri adım atıyorum...
Evet bu günleri de atlatacağız biliyorum ama en kısa zamanda atlatabilsek keşke ümidindeyim... Zaman onun aleyhine işliyor çünkü... İlerleyen günlerde neler yaşayacağız bakalım....
Hayal Ediyorum;
Tatil....
İyi gelecek biliyorum...
Böyle uzanmışım kumsala gibi değil....
Yanımda sohbet edebileceğim arkadaşlarım, sakin ve sessiz bir dağ başı...
Şarap, kitap, sohbet üçlüsü eşliğinde...
Mümkünse yemeklerimizi pişirecek biri de olsun 🙈
Dinliyorum;
Ahmet Ali Arslan - Melike Şahin / Gözlerimdesin
Batuhan Polat-Ahmet Ali Arslan / Sular aksın
Okuyorum;
Koskocaman bir boşluk maalesef...
Odaklanamıyorum ve okuyamıyorum aylardır...
İzliyorum;
Bol bol dizi izledim Nisan ayında;
Russian Doll 1 ve 2. sezon
Lupin 2. sezon
Uysallar
Pera Palas'ta Gece Yarısı
Film olarak da bir tek Aşk Taktikleri'ni çerez niyetine izledim.
