sakınılan göze çöp batarmış...

Benim böceğim atlamasını, hoplamasını çok sever. Yapma düşeceksin ikazlarımız hep havada kalır. O bildiğini okur inatla. Yine öyle olmuş ve koşarken ayağı takılarak düşmüş. Yüzünü de duvara sürttürmüş düşerken. Aslında çok önemli bir yara değil ama yinede anneannemizle gidip pansuman yaptırmışlar. İlk gördüğümde oldukça paniklediğimi itiraf edeyim. Aman bir yerine birşey olmasın diye dikkat ettikçe muzurlukta bir numara sağ olsun. İz kalmasın diye sürekli merhem sürüp pansuman yapıyoruz. Ama bizimki hala uslanmadı. Aynı tas aynı hamam. Bodoslama koşmaya devam...

Keyfimizi kaçırmayalım dedik anneannemizi de alıp pikniğe gittik pazar günü. Güneşin keyfini çıkartalım hemde paşam enerjisini boşaltsın dedik.

Doca her zaman ki gibi mangalımızı hazırlarken biz yürüyüşe çıktık. Çiçek topladık, ağaçlara yapışan dev boyutlu salyangozları izledik. Derenin kenarında küçük kurbağaları ürküttük. Biz banka oturup kemiklerimizi güneşe karşı dağıtırken paşam bol bol kurbağa, yengeç, balık yakalamaya çalıştı sopasıyla :))) Bizde onun haline bol bol güldük. Baktı sopayla olmuyor kolları sıvayıp elle kurbağa yakalamaya çalışınca bizimki müdahale zamanımın geldiğini anladım :))) Güçlenmek lazım dedik ve docanın yanına döndük hemen.

Oğluşun yemek yemek için yeni bahanesi güçlenmek. Güçlü olucam diyip diyip yemek yiyor. Ve ben bu durumdan pek bir hoşnutum. Oyunlarla ağzına bir şeyler tıkmak için uğraşmıyorum artık :)

Yemeklerimizin üzerine bir de çay keyfi yaptık ki hiç bir şeye değişilmezdi. Baba-oğul parkta oynarken biz mis gibi havayı ciğerlerimize çektik çay içerken sultanımla...

Akşam eve döndüğümüzde hepimiz çarpılmıştık. Oğluş anne gözlerim yumuluyor derken koltuğun üzerinde uykuya dalıverdi :) Annesi de hemen peşinden tabii :))

Sabah kalktığımızda ikimizde çok dinamiktik ve ben hala öyleyim...

Savulun işler ben geldim hahhhaaaa:))))