Sabah Defne'nin acı haberini duydum :(
Hatta ilk önce hadi canım dedim...
Hemen google amcaya müracat ettim...
Aaaaaa doğru :(
Bugün varsın yarın yoksun...
Döndüm 10-15 yıl öncesine hemen....
Çat kapı programı vardı hani...
Kardeşimle kahkahalarla izlediğimizi hatırladım...
Çok büyük bir zevkle....
Sonra çocuğunu düşündüm :(
İçim ezildi...
Felaket senaryoları yazmakta üstüme yoktur zaten...
Üstüne Manolya aradı...
Birde onunla yazdık felaket senaryoları :((
İçim iyice burkuldu...
Oğluşumu bir arkadaşının doğum gününe bırakmak için aldım annemden...
İçime soktum...
Sarıldım, sarıldımmmm....
Sıralayıverdim sevgi sözcüklerini....
İşte o zaman istemsizce döktüm gözyaşlarımı....
İşe dönüyorum....
Beynimde 40 düşünce ama burnumdan soluyorum...
Bu gibi durumlarda isyankarlığım tutar zira...
Adamın teki eli arkasında, karısını peşine almış caddeyi verev bir şekilde aheste aheste geçiyor...
Beni gördü ama hızlanmadı...
Kordonda gezmeye devam ediyor hırbooooo...
Birde eliyle işaret ederek acelen ne diyor dik bakışlarıma...
İşte dellendiğim an burası.....
En işlek caddede penceresini açan çıldırmış bir kadın...
Onun konuşmasına bile fırsat vermeden saymaya başladım....
Biiirrr dedim bağırarak
İlk önce karşıdan karşıya geçmesini öğreneceksin...
İkiiiiiii
Karını lüzumsuz bir varlık gibi arkana değil yanına alacaksınki benimle konuşmayı öğrenebilesin....
Üçççççç
Kendimizi insan gibi hissetmek istiyorsak insan gibi davranmasını öğreneceğiz....
Ve buda sonuncusu....
Açma gözlerini hiç öyle gerçekler bu kadar acı işte dedim ve arabamı sürmeye devam ettim garip bakışlar arasında...
Ahanda demişlerdir kesin biri daha deliler ordusuna katıldı memleketimin...
Kesin küfretmiştir arkamdan bir de...
Peki;
Rahatladımmı HAYIIIRRRR...
Hala hırsım var tüm haksızlıklardan, hayvaniliklerden, yitirilmişliklerden ötürü...
ahhhh Şebnem ahhh...
YanıtlaSildefneyemi, çocuğamı yoksa kendimizi düşünüp bizemi üzüldüm bende bilemedim.
O adamada iyi haddini bildirmişsin ağzına sağlık, dengesiz!!!!
ballı lokmam;
YanıtlaSilahhh ki ne ahhhhh :((
Üstüne sürseydin ya dangalağın. anca öyle öğrenir nasıl karşıya geçeceğini.
YanıtlaSilyarın bu acıyı da unutacaz ne garip değil mi :( unutulup gidecek :(
küçük mucizem;
YanıtlaSilhayat devam ediyor diye bu gibi zamanlarda deniliyor galiba... Fakat oğlu ne olacak ben onu düşünüyorum şimdi... Giden gittiğiyle kaldı yani.. Allah kalanlara sabır versin :(
Allah evlat acısı göstermesin arkadaşım..Allah rahmet eylesin..
YanıtlaSilAblasi ben de sok oldum resmen.. Evet malesef ki yarin ne olacagimizin garantisi yok.. Ama boyle dusunerek de yasanmiyor malesef :(
YanıtlaSilGecen gun bir yerde okudum O. Asaf tan..
Kaybedeceğini bile bile neden mücadele ediyorsun dedi,öleceğini bile bile yaşadığını unutmuştu o an..Bozmadım..
Hakikaten olecegini bile bile yasayan tek canli biziz.
Allah sevdiklerimizin acisiyla sinamasin bizi.. Opuyorum sen kocaman ve coook seviyorum!
kardişim canım benim. Zor hakikaten yaaa :(
YanıtlaSilneşeli haller ;
amin canım amiiinnn...
Dün sabah hastanede öğrendiğimizde biz de çok şaşırdık hatta kesin şaka falandır diye inanmak bile istemedik:(Maalesef gerçekler çok acı doğum için bulunduğun bir hastanede ölüm haberi üstelikte ölümü hiç konduramayacağının birinin ölümünü duymak çok üzücü.
YanıtlaSilAdama da iyi yapmışsın canım ağzına sağlık.
ikiz annesi;
YanıtlaSilgenç olunca birde bukadar hayat dolu olunca insan yakıştıramıyor galiba :(
adam beni kesin hala anıyordur ama hayırlı anmadığı kesin :))
ben hemen çocuğunu düşündüm.eşim olan ölene oluyor diyor ya ben çocuğu düşündüm çok küçük.annesini hatırlamayacak en önemlisi gerçek anneye ihtiyacı var.sanırım bu durumda hepimiz aynı şeyi düşünüyoruz.ya bize bişey olursa diye.sonra çocuğumuzu bağrımıza basıyoruz.
YanıtlaSilkesinlikle şaka.hayat zaten şaka.
serpilcim;
YanıtlaSilbende de aynı his var sürekli :(
çocuğunu düşünüyorum hep...