anneannemizi uğurladık :(

foto kaynak google görsel

Bu hafta sonu İstanbul'daydık.
Cumartesi sabahı anneannemizi ağıtlar eşliğinde uğurladık...
Çok uzun süredir böceğimi hazırlamıştık bu yolculuğa ama bizimkinin son ana kadar anneannesi ile birlikte gidiş umutları vardı...
Bavulun içine girip gizlice gidebileceğini bile hayal etti :)
Hele anneannesi pasaport kontrolünden geçipde gözden kaybolunca ayy ayyy ayyyy ne ağıtlar ne ağıtlar :))
Baaakkk umursamadı bile beni, zaten beni hiç sevmiyormuş, neden gökçenin yanına gidiyor ki gibi uzayan isyanlar....
Şimdi ben böyle anlatıyorum ya minik kuşumun ayrılık hikayesini sanmayın ben de bir durum yok...
Benim jeton köşeli olduğu için evde başladı benimki de :))
Şubat tatili boyunca bende kaldığı için birçok eşyası ortalardaydı...
Terlikleriyle bile konuştum kaldırırken; hah dedim 3 ay bekleyin şimdi...
Ne suçu varsa artık :)
Hele bu sabah işe geldikten sonra elim telefona gitti aramak için aaaaaaaaaaaaaa dedim gitti ya o :(
Biz burda annoşumun yokluğuna alışmaya çalışırken kardeşimin evinde bayram havası :)
Oda ayların hasretini giderecek haliyle...

Hemen minnoşumun bir incisinide not ediyim bu yolculuk hikayesindeki :)
Anneannesi hızlı trenle gel tamam mı :))
Şimdi buda nerden çıktı derseniz; biz uçağın gidişini görebiliyoruz ancak indiğini göremiyoruz her seferinde. Haliyle benim miniğim uçak yolculuğunun çok uzun sürdüğünü düşünmekte. Uçağa binen aylarca gelmeyince kendince tren çözümünü buldu işte. Hemde hızlı tren :))

İstanbuldaki gezi maceralarımızda yarına artık. Yoksa bu post uzar gider :)

Sabah gelen çiçeklerimle veda ediyim size :))

Herkesin sevgililer günü kutluyor ve sevgi dolu bir hafta diliyorum...