Bizim evin böcüğü doğduğundan bu yana evimiz ve anneannesinin evi arasında mekik dokur....
Her sabah kalkış saati en geç 07:00 olmak zorundadır, istisnasız hemde...
Ben koca kadın zaman zaman isyan ederken işe gitmesem bugün diye, benim böcüğüm etmez mi isyan...
Eder.....
Ama saman alevi gibidir hep...
Ya bi poçeeeye (pohaça) kanar, ya dumanı üstünde ekmeğe, yada bulunur işte bişey...
Oflasada puflasada enerjisini toplar zıplayarak çıkar apartmandan....
İstisnasız her sabah elinde ogüne ait oyuncakları gider, akşamları da gelir....
Güleriz, hazırladı bizimki bohçasını yine diye...
Bu sene işi daha zordu üstelik....
Sabah anneanne, öğlen okul, okuldan sonra anneanne ve sonra anneyle eve....
Evdeyken anneannesinin evini özler, anneannesindeyken evini özler minik böceğim...
Daha küçükken odasını kesip kesip anneannesine yerleştireceğini bile düşünürdü bebeğim...
Çözüm bulurdu kendince bu göçebeliğine....
Ben şimdi bunları niye anlattım...
Sabah uykulu gözlerini oğuştururken evde kalalım lütfen dedi boynu bükük...
Bu seferki naz değildi biliyorum.... Kullanmıyordu elindeki kozları....
Sadece içinden geçeni söylüyordu...
İçim burkuldu, boğazım düğümlendi....
Ama diyemedim işte kalalım be oğlum, şöyle keyifli keyifli oturalım evimizde...
Diyemedim işte hayat bu diye....
İçimden milyonlarca kelime bıdı bıdı ederken s-u-s-t-u-m...
Nasıl anlatılırdı ki zorunluluklar sinsilesi o anda....
Yaşadıklarımın ne menem şeyler olduğu nasıl söylenirdi ki...
Aldım kucağıma sevdim...
Pastacı amca sana ekler yapacaktı bugün dedim... Sanki hergün yokmuş gibi...
Kandı kuzucuğum yine....
Atlaya zıplaya çıktı yine evden....
Onda saman alevi gibi geçti gitti şimdi... Biliyorum...
Ama anne düşünmekte şimdi...
Hemde çooook düşünmekte...
çok güzelyazmışsın boğazım düğümlendi bende bu durumları zaman zaman sabahları yaşıyorum ama herşey onlar için ama onlar bunu şu anda anlaması zor tabi.İlerde anlıyacaklar inşallah
YanıtlaSilkıyamam ben ona.çalışan annelerin ortak sorunu.hemen de kanıyorlar ne temiz yürekli bu kuzuşlar.iyi ki annen var canım bir de o tarafı düşün.sıkma canını.
YanıtlaSilsevgilerimle ...
derya;
YanıtlaSilbiliyorum mutlaka anlıycak ama gelde yüreğime anlat işte bu durumu...
DeliAnne vasıtası ile blogunuzla tanıştım...sayfalarınızı gezince ne kadar da tanıdık kareler cümleler dedim...benzer hayatların, benzer iç çekişlerin benzer mutluluk ve burkulmaların olduğunu bilmek insanın yanlızlık duygusundan sıyrılmasını sağlıyor...oytunu (eğer izn verirse) benim için kocaman öpün...selamlar...
YanıtlaSilsemra;
YanıtlaSilannem olmasaydı halim haraptı zaten... nasıl başa çıkardım o zaman hiç bilemiyorum vallahi..
themonk;
YanıtlaSilbizimki öpülmekten pek hoşlanır canım. akşama kocaman bi öpücükte senden konduracağım ....
etkileyici.
YanıtlaSilduygularını ne güzel söylemiş, sen de ne güzel yazıya dökmüşsün.
fotoğraf ta kısaca anlatıyor her şey.
güneşe karşı bakamamış, yakışıklı.
hypo;
YanıtlaSiliçimden geçenleri döküverdim işte.
Bu sayfalar olmasa ne yapardık bilmem...
Ana olmak ne zor ya kıyamam kuzum valla sana da paşaya da zor inşallah işe son verir sadece birbirinize odaklanırsınız kuzum. Headerda ne güzel olmuş öperim sizi
YanıtlaSilstil direktörüm;
YanıtlaSilcanım benim teşekkür ederim ve kocaman öperim seni
ahhh ahhhh kuzucum teyzen de kar demeden kis demeden sirf annesinden ayrilmamamk icin, onunla gidebilmek icin kilometrelerce yol yururdu :)) calisan annelerin kaderi bu ama en azindan bakici ellerine gitmiyor ablasi oyle dusun..cooook opuyorum!
YanıtlaSilkardiş;
YanıtlaSilen büyük tesellim o zaten ama ben başka şeylere taktım işte bugün :(
çalışan annelerin kaderi bu :( sabahın 7 sinde servise verdiğim günleri bilirim :( ama biz bu sene rahatız ananeyi taşıyoruz ;)
YanıtlaSilanne ayça;
YanıtlaSilzor anam zor anne olma işi...