Ben Küçükken....

Sevgili Deep mimlemiş sağolsun...
Çok da güzel bir konuda özellikle...
Anlat çocukluğunu demiş :))

40'larının ortasına gelen bir kadına çocukluğunu anlattırmak bir erkeğin askerlik anılarını anlatmasından beterdir :)))

O kadar çok özlediği vardır ki anlata anlata bitiremez... Bakalım özet geçebilecek mi geveze ruhum ;)

İki sülalenin de ilkiyim...
El bebek gül bebek durumları anlayacağınız...
Parmağımda oynatmışım bizimkileri...

Televizyonun ilk çıktığı dönemlere gelir çocukluğum... O zamanlardan kalma lakabım "akşam gölgesi"... Ne zaman TV karşısına geçip dizi izlemeye kalksalar bizimkiler geçer önüne oynarmışım :)) O zamanlar TV karşısına çekirdek aile modunda geçilmiyormuş tabi ki... Teyzeler, dayılar, arkadaşlar.... Veeee hop akşam gölgesi sahnede :))))

Kandırıp aldılar mı ekran önünden beni başlarmışım saç baş taramaya... Teyzemlerin kıyamam oldum olası iki tel olan seyrek saçlarını çok yolmuşluğum vardır :)))

Bide bir arabozucuymuşum ki sormayın gitsin :))) Anneannemi babaanneme şikayet edermişim, babaannemi anneanneme... Annemle babam kıyamam ortalığı yatıştırana kadar canları çıkarmış :)))

Birde annemi sürekli rahmetlik anneanneme gammazlarmışım :))
Kadıncağız hergün beni yıkarmış, kahvaltı ettirmeden anneanneme bırakmazmış işe giderken...
Ben obur anneanneme gelir gelmez karnım aç diye bağrınırmışım...
Tabi anneannem de anneme :))) Bir çocuğa bakıp karnını doyuramıyorsunuz diye ahahaaaaa :)))

Akşam annem beni aldığında anneannem sıkı sıkı tembih edermiş çocuğu erken yatırın uykusunu alsın diye... Eeeee bizimkilerde genç gezmek istiyorlar tabi ki... Evimiz aynı sokağın uzantısındaymış o zamanlar... Anneannem görmesin diye bizimkiler yolu uzatıp arkalardan dolanarak giderlermiş gezmeye... Ama Şebo durur mu, sabah hepsini teker teker hatta abartarak bir güzel dedikodu yaparmışım :))) Annemle babam kıyamam çok çekmiş bu yüzden benden...

Öyle yakantop, istop, ip atlamaca falan oynayamazdım ben küçükken....
Sokağa çıkmadığımdan değil, kıçımı kaldırıp oynamayı beceremediğimden :)))
İlk ben ebelenirdim, ilk ben yanardım her seferinde....
Sonra oyun bitsin de ben de giriyim yeniden diye kuzu kuzu beklerdim :))

Babamın görevi için gittiğimiz Malatya'da evimizin bahçesinde kocaman bir dut ağacı vardı... Bütün arkadaşlarım ağacın tepesine çıkar hapur hupur dutları götürür, bana da acıyıp bir kaç tane yere atarlarsa öyle dut yerdim :))) Çıkamazdım ki ağaca...

Hayatım boyunca hep kiloluydum ben....
İlkokul 5 e giderken önlüğümden  o kadar utanırdım ki, hep tenha sokaklardan gidip gelirdim okula, kimse beni önlükle görmesin diye :))) Benim ebatımdaki çocuklar ortaokula gidiyorlardı hep... Ben saklanmıyım da kim saklansın :)))

Taaaaaa ilkokul çağlarında rejim yapmaya başladım ben :)))
Sabah aç, öğlen aç, akşam aç.... Herkes uyudu Şebo buzdolabı başında :)))) Sanki anlamayacaklar yemek yediğimi ahahahaaa....
Tabi ki toramanlığa devam dolayısı ile...

Babama hep daha düşkündüm....
Bir keresinde hiç unutmuyorum tutturmuştum, annemi boşa bana Filiz Akın'ı anne al diye babama :)))
Ne üzmüşüm kadını :))

Tam beter böcek haller...

Mutlu bir çocuktum... Sevgi pıtırcığı... Sevgi manyağı hatta :)
Hey gidi günler beeeeee :))

Efendim şimdi kimleri mimliyim meselesine... Bir çok kişi yaptı galiba bu mimi...

Sezer'cim sanki sen yapmadın henüz.. O yüzden mimledim gitti seni :)

Kadriye sen de bu mimi çok mavi yaparsın be arkadaşım. Seni de mimledim...


Şimdi ben işe kaçar ;) Bu kadar gevezelik yeter...