anneyim ben biliyorsunuz değil mi :))

Anneler günü benim için çok önemli değildir aslında.  Oğlumun yanında ben hergün anneyim, hergün benim günüm :)
Anacığımın varlığından önem arz eder sadece. Onun yanında yapmacık kalır anneliğim çünkü.
Dolayısıyla sabah anacığımın dizi dibinde yapacağım sabah kahvaltısıdır benim için günün en anlamlısı. Vede öpeceğim o güzel elcağızıdır...

Ah anam, allahım eksik etmesin başımdan seni. Hep böyle mutlu, sağlıklı ol başımda, başımızda....

Oğluşum, paşam, ciğerim... Gün gelir koca bi adam olduğunda sende benim gibi hissedebilirsen şayet ben evet başardım diyebilirim. Takdir edilmek değildir çabam. Her daim omzumda omzunu hissetmektir sadece...
Sizi çok seviyorum :))

Küçük bir not: Buraya kendi fotoğrafımı koymak pek adetim değildir (Sürekli okuyanlar bilir). Geçen hafta oğluşumun çektiği bu fotoğrafı onun çok sevmesidir sebep sadece vede tabiki benimde çok sevmem :)