Yine uzun süredir ihmal ettim buraları.... Yoğundum.... Sonra yazmak içimden gelmedi... Vs vs....
Yazmadıkça anlatacaklarımı unuttum...
Unuttukça kızdım kendime...
Bugün şeytanın bacağını kırıp paşamın kaprislerini not ediveriyim dedim :))
Malum paşam hergün okul çıkışı anneanneye gidiyor. Bende iş çıkışı alıp eve geçiyorum. Hafta ortasında kolay kolay kalmaz anneannede... Önemli bir sebep lazım kalması için.
Geçtiğimiz hafta hadi ben çıkıyorum in aşağıya diye telefon açtım paşama. Anneannemiz gelmeyecekmiş bugün dedi... Ne yalan söyliyim benim de işime geldi sebep sormadan tamam dedim... Ertesi gün yine akşam hadi geliyorum in aşağıya dedim. Bizimki yine yok dedi... Neden dedim yanıt alamadım... Hadi dedim sesini çıkarma :)) Peki dedim kuzu kuzu...
Ertesi gün annemle olağan günlük dedikodumuzu yaparken telefonda paşamın bana küstüğü haberini de alıverdim... Neymiş efendim o gelmiyormuş ama bende oğlum neden gelmiyorsun, ben seni çok özledim dememişmişim hiç :))) Annem beni sevmiyor artık diyip kestirip atmış... Hadiii buyrun kaprisin en alasına...
Akşama alırım ben onun gönlünü dedim ama içim içimi yedi bütün gün...
Okuldan geldiği saatte hemen aradım... Bizimki soğuk, ilgisiz bir ses tonuyla mırmırlanıyo... Bendeki şirinlik had safhada tabi ki; Oğlummmm, canımmmm, bitanem.... Ben seni çok özledim... Akşam erken çıkıyım işten, hemen eve gidelim olur mu ?
Karşıda yine buz gibi ses... "Olmaz..."
Şirinliğe devam tabi ki; annemmm... Ben sensiz ne yaparım... Bak çok özledim seni iki gündür. Sensiz uyuyamam hem ben...
Paşa biraz yumuşar gibi oldu ama kaprise devam " Sen beni sevmiyorsun ki..."
Annem hiç olur mu ben seni çok seviyorum. Sen benim bitanemsin....
Paşa devam ediyor hala... Sabrediyorum ya, sabrımı sınıyor... "Ben sana küstüm ama..."
Ahhh annem neden küstün sen bana derken iç ses sabır çekmeye devam ediyor tabiki :))
Paşa hala zorluyor... "Sabah benim elimin içi acıyordu. Ben ayakkabımı giymeye çalışıyorum çekecekle... Başımda hadi hadi diyip duruyosun sen... Çekecek elimin içini daha çok acıtıyor... Demiyosun ki sen oğlum neden giyemiyorsun, bi yerinmi acıyor... Sadece hadi hadi diyorsun....Küstüm ben sana..."
Burda tabiki içses çok şey diyor da dış sese kulak verelim biz :))) Ahhh annem ben bilememişim.... Tamam akşama bakarım ben yarana... Pansuman yaparız... Sen üzülme aşkım... :))))))))))))))
"Tamam, çabuk gel o zaman....."
Yara dediği şey topluiğne başı kadar bir deri kalkması :)) Hatta bana göstermek için baya aradı :))) Ama gösterirken zannedersiniz ki 13 tane dikişi var :))) Bakkkkk diye diye :)))
Ahhh paşam dedim seni alan yandı marmara çırası gibi :)) Hayır bişey değil paşama kızacak, benim kulaklarımı çınlatacak...
Offff offffffffffff :)))
Ya ben çok üzüldüm okurken. Çalışan annelerin çocuklarına çok üzülüyorum. Var başımda benim de 2 tane. Şimdi akşamları da spora gidiyorum daha az vakit geçiriyoruz. Akşamları da bişi yapmayınca kendinden geçiyorsun. Ay walla kafam allak bullak. Biraz daha büyüsünler, ilk okul gibi çekcem gitcem bu kahrolası iş hayatından.
YanıtlaSilNerden tutsak elimizde kalan bir hayat!!!
Anne mahsustan;
YanıtlaSilEvet bende bazen aynı ruh haline bürünüyorum. Boğazımda düğümlenen anlarım var benim de... Onun için, ona daha iyi bir gelecek hazırlamak için çalışıyorum avuntusundayım son zamanlarda...
Öpüyorum seni...
Yavvv arkadas nerelerdesin sen yaa, boynu bukuk kaldi buralar, mail yolladim cevap alamadim, bayagi endiselendim, yapma boyle bak bende kapris yaparim haaa:)) Hiiiccc takma kafana hayatim, kulaklarin cinlamayacak cunku psa hazretleri o ara karisinin kaprisleriyle bogusuyor olacak, tabi sende yine pasanin kaprisleriyle:)) Ama yazik yaa nasil icerlemis kuzum, kiyamammmmm
YanıtlaSilMevlüde;
YanıtlaSilAlmadım mailini biliyormusun yada fark etmedim. Ama yok fark etmemiş olamam, gelmedi :))) Kuzum bi daha söz boş bırakmıycam seni bu kadar ;)
Karısının kaprislerini x 2 yapıp bana çektirecekyine haaa :)) Vayyy başım :))
Öpüldün kuşum ;)
Tam kapris yaşları:) Benim yeğenim de aynı yaşta ve hemen hemen aynı sebeplerden küsmeleri vardır:)
YanıtlaSilÇalışan anne olmak zor tabii ama anneannenizin olması büyük şans. Bir de o gözle bakıp fazla üzmeyin kendinizi:) Kadınların işi gerçekten çok zor.
Malesef şu dönemin çocukları sokakta oynamadıklarından mıdır bilemiyorum ama canları çok tatlı :) Aynı şey benim yeğenimde de var :) Oysa ki ben o yaşlarda bacaklarımda sürekli yaralarla dolaşıyordum :)
YanıtlaSilSezer;
YanıtlaSilAnneannemiz bizim için çok büyük bir şans hatta nimet. Gözüm hiçbir zaman arkada kalmadı bu sebepten. Şanslı çalışan grubundayım bir nevi :))
Ama bu kaprisler yok mu... İçimi erittiğinin farkında muhtemelen. Yaş cinliği galiba :))
Öpüyorum seni..
Ben iyisi mi;
YanıtlaSilHahhaaaa haklısın vallahi :)) Ufacık bişey nasıl da kocaman oluyor gözlerinde... Canı tatlı ve kaprisli bir nesil geliyor galiba :))
Canım yazını önce kendim okudum.Sonra Bora kucağımda, yüksek sesle eşime okudum :) Eşim kahkahadan kırıldı...Bora da güldü güldü :) Siz çok yaşayın e mi?
YanıtlaSilYerim ben bu nazlı Oytun Paşayı :)
Derya;
YanıtlaSilBora bence hafızaya kaydetti bu kapris yapma işini :))) Bende yaparım bunları kahkahası atmasın sakın .:))
Şaka bir yana, bi an gözümde canlandırınca sizi, sizinle birlikte ben de güldüm bak :)) Neşeniz daim olsun canım benim..
İçim parçalandı:((( yine bir çalışan anne ve neye isyan edeceğini bilemeyen çocuk. O çekeceğede hadi hadi diyen anneyede iç sesim çokkkk şeyler diyor ama hadi neyse telde derim ben hahahaaaa
YanıtlaSilBallı lokmam;
YanıtlaSilÇekeceğe hadi dermiyim ben hiç :))) Paşama diyorum hadi diye... Aldın telefonda ifademi zaten :)