27 Aralık 2008

SENSİZLİK....

Gittiğinden bu yana sen varmışçasına yaşamaya devam etmeye çalıştım. Eskiden de ağlardım bilirsin herşeye ama gözyaşım bu denli hazır değildi akmak için... Kaybetmeye alışmamıştım daha sen gittiğinde...

Bazen üşüyorum, anlamsızlıklarla doluyorum sonra; beni, bizi gördüğünü düşünüyorum; toparlanıyorum hemen. Yüreğinin sıcaklığını hissediyorum içimde... Beni böyle görmek istemezdi diyorum kendime...

Bugün sana, senin için, geliyorlar... O kadar çok babalık, abilik yaptınki sevdiklerine... O kadar anı bıraktınki herkese en gülümseteninden, en içteninden... Bugünümüzde bizi yine yalnız bırakmadılar. Tüm gönülleriyle geldiler koşa koşa... Onlara bugün Atalan sofrası kuracağım.. Severdin şık sofraları, sofralarda edilen sohbetleri... Sadece senin kadehin eksik olacak belki ama yine yanımızda olacağını biliyorum, izleyeceksin bizi... Hoş annemin yemeklerini ve sofralarını tutmaz belki ama bu sefer de benim elim değsin istedim.

Dün akşam hazırlanırken yemeklerime bulduğun bahaneler geldi aklıma, gülümsedim. Nedense hepde son yudumunda söylerdin gülerek... Yiyip yiyip tuzsuz olmuş derdin yada ehhhh derdin kıvamı bozuk ama olsun... Ama gülerdin benim surat ifademe... Kızdırmayı severdin....

Gittin gideli hayat devam ediyor... Acısıyla, tatlısıyla... Aşkın dedem uyuyor diyor hala... Sultanın, sultanımız hergün adınla başlıyor güne... Hala en taze dedikoduları ben veriyorum sana :))) Miniğin, küçük kızın sana en güzel sevinçlerini veriyor...

Ahhhh keşke yaşanmasaydı bu ayrılık ama biz yüreğimizde, evimizde, herşeyimiz de seni yaşatmaya devam ediyoruz hasretle....

Ruhun şad olsun babam....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Güzel yorumlarınız için teşekkürler :)