15 Mart 2017

miskinim azıcık da kasvetli....


Depresyondayım gibi bir hissim var... Ama değilim...
Hayatımın boşluklarını filmlerle doldurmaya çalışıyorum galiba...
Havalardan sanırım, elim kolum da kalkmıyor...
Miskinliğimi ancak böyle bir eyleme dönüştürüyorum işte...

Biliyorum kurtulurum bundan azıcık güneş açsa...
İçimi neşe doldursa biraz...

Oytun net  depresyonda üstelik... Kuşumuz Şukella gitti :(
Kıyamam kuşum diye tepinmesi hala aklımda...
Kafesini kaldırmadık, sadece temizledik...
Karar veremedik henüz ne yapacağımıza...
Yerini doldurmak mı iyi, bir süre boşlukta bırakmak mı ?
Tavsiyelerinizi alırım bu konuda hatta....

Hakikaten bu sefer hiçbir fikrim yok çünkü...

33 yorum:

  1. Bu havalar beni..... diye sair bile öyle demiş.
    "Olur böyle havalarda hepimize bazen kasvet,azıcık fazlasınada müsade etmeden defedip kovup ılık banyolar yapıp,süt içip,erkenden,bebek gibi uyumak ,erkenden kalkıp havaya inad yürümek lazım diye "Düşünüyorum.


    Şukalla gitti ise vardır bir hikmeti...
    Tecrübem yerini,başka bir canlı doldurmaz,ama başka bir canlıya yaşama hakkında destek olabiliriz diye geçirdik bir süre.
    Emirvaki yapıp kocama Topişi yıllar sonra hayatımıza sokup-kızlarımın hayvan korkusunu yenelim dedim,şimdi ise kocanın en iyi arkadaşı ve mesgalesi evimizin neşesi. (Ancak çok zor her şeyimizi ona göre planıyoruz desek yalan olmaz)..

    Geçmiş olsun canısı...
    Öpeyim de geçsin...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hah aynı o şairin dediği gibi Merih :(
      Bugün senin dediğini öğle tatilimde yaptım, ofiste yerim genelde çıkmam dışarı ama bugün çıktım yürüdüm... Havada aksi gibi gri :( Binalar üstüme üstüme geldi, bir yeşillik bulamadım nefes alacak...
      Sabah deneyeyim bir de evin oralarda hakikaten...

      Ben de öyle dedim, vardır bir hikmeti diye ama Oytuncuk o hikmeti anlamadı işte... Bildiğin cenaze töreni yaptık, uğurladık isteği üzerine. Çok alışmıştı ve çok sevmişti...

      İnşallah geçecek canısı... Ben bi atayım da üzerimden toprağı, onu da toparlarım. Öpüyorum seni ♥

      Sil
  2. Off,çok kötü bir tecrübe,yaşadım ben de.Belki de en iyisi bir süre ara vermek.Oytun'a sor ne istediğini.Merih'in dediği gibi bir aebebi vardır firmesinin,Oytuna da bunu söyle bence.Ama kuş ya da bir hayvan işte,ölünce çok masum ölüyor ya.İnsanın içi dayanmıyor.Depresyonun ise mevsim dönümü nedeniyle,fizyolojik işte kız.Sööliim benim sekretere çay getirsin sana ❤��

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bana da sanki bir süre ara versek daha iyi olacak gibi geliyor.. Oytun ise onun gibi değil ama cümleler kuruyor ve istiyor içten içten anladığım kadarıyla... Bir süre kendi haline bırakmıştım ama içinden çıkılmaz bir durum alacak gibi... Gece kuşum diye ağlayarak uyanıyor bir kaç gündür. Rüyasında görüyormuş... Ne biliyim, bilemedim işte ://

      Kızım sekreter söyle o patronuna da çay yalnız çekilmez, gelsin patroncuğun da birlikte içelim :)

      Öperim kuzum seni ♥

      Sil
  3. Sanırım havalardan kaynaklı bir durum. Bir çoğumuz aynı durumdayız. Kuşunuz için üzüldüm. Ama yerini doldurmak ne kadar doğru olur bilemedim :( şiir gibi bir iç döküştü ❤️

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Havalardan, havalardan... Kesin kanaatim, doktorcum Sevdacım da teşhisimi koydu zaten :)
      Yerini doldurmak fikri benim de hoşuma gitmiyor ama yeni bir yol arkadaşı için biraz beklemek iyi olacak galiba... Mantıklı geldi söylenenler...
      Öperim seni ♥

      Sil
  4. Ben toparlanmaya başladım sen mi dağıldın şimdi de :) Bak iki çekmece dök, içindekilerden bolcana at, bir ferahlıyorsun bir ferahlıyorsun, inanılmaz. Resmen rahatladık.

    Sanki gidip hemen yenisini almak Şukella'ya saygısızlık gibi geldi ama tabi yüreğinizden geçeni yapın bence. Oytun'la karşılıklı konuşun bu konudamen iyisi o.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. He vallahi Handan... İki çekmece döksem hakikaten rahatlarım dimi... Sadeleşmeye çalıştıkça evi doldurdum yine :) Dur haftaya Oytun'un sınavları bitsin de başlıyım ben yeniden sadeleşmeye...

      Evde bir hayvan ona iyi gelmişti ama bu gitti hemen yerine koyalım bana da çok iç açıcı gelmedi... Oytun da alttan alttan mesaj verince destek istedi gönlüm ;)
      Öpüyorum seni ♥

      Sil
  5. Yine bir kuş alsan yine vadesi yeticek ve ölücek.Hopp ikinci bir yıkım daha :( zor bir durm özellikle cocuklara bunu anlatmak cok zor Bence son vermelisin gecici olarak. en azından oytun ölümüyle yıkılmayacak kadar bilinçlendiği zamana kadr diye düsnyorum ama :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Oytunun en büyük keyfi... Çocukluğundan beri evde hep kedi, köpek, kuş beslemek ister ve onlarla haşır neşir olmayı... Zamana bıraktık bakalım şimdilik.... Böyle karar aldık şimdilik...

      Sil
  6. Şebo'cum bu ülkede yaşayan dürüst ve normal insanların depresyonda olmaması beni şaşırtır, olması değil. :(
    Şukela için üzüldüm, başınız sağolsun, eğer kedi, köpek almaya cesaretin yoksa tekrar bir kuş al derim. Ama kafesin kapısını açık bırakırsın di mi:))
    Sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bizim şukellamız dışarıdaydı artık Müjde. İlk zamanlardaki alışma döneminde kafesin kapısını açık tutmadık sadece. Onun alışmasının yanısıra bizim alışmamız için de tabi...
      Kıyamam Oytunun odasından başka yere de gitmiyordu zaten..

      Kedi köpek edinemiyorum Müjde, korkmak değil de kıyamıyorum. Sabahın köründe evden çıkıp akşamın köründe giriyoruz eve. Bir de 40 yaşından sonra bende bir alerji türedi çok anlamsızca oda etken tabi... Hayalimdi emeklilik yıllarımda bir köpek edinmek üstelik...

      Sil
  7. Hayvan dost edinmenin can sıkıcı yanı da bu işte:( Bizde de hamster var ya, Orhun devamlı sorup duruyor "nasıl?" diye. Bir şey olursa nasıl söyleyeceğiz diye düşünüp duruyorum. Ki kaç yaşında delikanlı artık. O yüzden anlıyorum seni. Oğlunu ve ne yapmanız gerektiğini en iyi sen bilirsin bence Şebnemcim.
    Öpüyorum sizi. Ve bir de, ben de bu aralar depresyonda gibiyim ama değilim:) Vardır havada bir şeyler, onun etkisidir:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kıyamam Orhuncuğuma ben ♥
      Şimdilik zamana bırakmaya karar verdik Sezer, zamanı geldiğinde dedik bizi bulacak yeni arkadaşımız dedik Oytunla.

      Bu havalar mahvetti bizi Sezer :))) Bir güneş açsa rahatlayacağız. Güneşin enerjisi şarj ediyor bizi galiba :)

      Sil
  8. ELa'nın da kuşu vardı 1.5 yaşındayken.. Adı Maviş'ti. 1.5 yıl bizimle kaldı. Sonra ansızın öldü.. Ama biz Ela'ya öldüğünü söylemedik. Geri gelecek dedik.. Hakikaten de evimizin terasına Maviş'in tıpatıp aynısı bir kuş geldi.. Kaçmadı da girdi içeri.. Ela'da Mavişim geri geldi diye sevindi ama ne yazık ki o da öldü.. Ve Ela bu sefer öldüğünü gördü.. Ağladı.. Bir daha asla kuş almayız... Çünkü ölüyorlar ve unutmuyor bizimki çok üzülüyor, ağlıyor..
    Oytun da alışacak yokluğuna.. Yerine bir kuş daha almayın bence..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eve bir kere hayvan soktuk artık, alıştık varlığına. O yüzden yine bir arkadaş bakacağız ama biraz zaman dedik Kerime... Bakalım zaman ne gösterecek bize...

      Sil
  9. Kuş konusunda bir fikir söyleyemem ama güneş çıktığında kendini daha iyi hissedeceğinden eminim.
    Sevgiyle :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle ♥
      Güneş çıksa da atsam kendimi sokaklara...

      Sil
  10. Annelerde depresyonun cozumu, terligi cevirdilermi direkt cikiyorsun:))
    Hem senin annen sana bilmedigin yerlere girme kizim demedi mi? Benim annem hep derdi bana:)) Oyuzden bilmem depresyon neresi??? :))
    Bence bir sure ara verin. Cunku yeni gelenle pek ilgilenilmiyor, sanki ihanet ediliyormus bir hisse kapiliyor insan. Ama yine de uygun bir dille anlatip pasamin fikrini almak en iyisi galiba?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Anamı seninle kesin tanıştırmayacağım ahahahaa :))
      ne o terlik merlik :)))

      Bekleme kararı aldık zaten Mevlüdem, zamanı gelince dedik ;)

      Sil
  11. Biz artık eve hayvan almıyoruz Şebnem , bu konuda sonuç hep aynı olunca vazgeçtik. Bahara girerken hep oluyor galiba bu haller, mesela bu gün ben güneşi görünce attım kendimi balkona, buzz gibi rüzgarı alınca hemen içeri :( şöyle bi havalar ısınsın geçer Allah ın izniyle. Sevgiler çok.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Almamayı başarabilirmiyiz hiç bilmiyorum Öce annem :/ Ama arayı olabildiğince açmaya çalışacağız...

      Havalar ısınmaya başladı bugün ya bak ben kendime gelmeye başladım azıcık :)

      Sil
  12. Al benden de o kadar. Akik taşından kolye, bileklik falan al bana öyle tavsiye ettiler bak bugün yazdım:) Hayvan bizde almıyoruz artık çok üzülüyoruz çünkü ve ölüyorlar hep ki:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dur geliyim de okuyum hemen...

      Evde hayvan beslemekten henüz vazgeöçemeyecek gibi bizimkisi ama bakalım Kadriyem. Ölümleri çok üzücü oluyor gerçekten de :(

      Sil
  13. Az kaldı Mart çıksın kendinize gelirsiniz eminim. Depresyon sizin ruhunuzda yok bir kere :)Bu arada kuşunuzun ölümüne üzüldüm :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel hisler bunlar, vallahi mutlu oldum sende böyle bir izlenim bıraktığıma :)

      Şukellayı atlatıyoruz inşallah, biraz daha fazla fotoğrafımız olsaydı keşke diyor şimdilerde sadece...

      Sil
  14. Başın sağolsun. İnsan varlığına alıştiğı canlının yokluğu zor...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben çok yanaşmadığım halde, ben bile zorlandım Safişim :/

      Sil
  15. Evdeki hayvanlara çok çabuk alışıyor insan canım kaybedince de gerçekten üzüntü yaşıyor bizde benzer bir durum yaşadık çocuklarım çok üzülünce benim alerji durumu da ortaya çıkınca bir daha alamadık çocukları başka faaliyetler yönlendirerek unutmalarını sağladık birazda havalardan herhalde insanı iyice karamsar yapıyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İlginç bir şekilde bende de alerji çıktı,kuşumuzu oytunun odasında tutuyorduk o sebeple. O da kıyamam biliyormuş gibi odadan dışarı uçup kaçmıyordu :) Hayvanların önsezilerine bayılıyorum bu sebeple...

      Bundan sonraki günlerde bakalım bizi ne bekliyor olacak :)

      Sil
  16. Bazen insan kendini nadasa almalı, sanırım hepimiz için gerekli...

    YanıtlaSil

Güzel yorumlarınız için teşekkürler :)