Meydan okumaların prensesi Ezgicik çok güzel bir meydan okuma başlatmış yine...
Sorular şahane, renkli ve her telden..
O sebeple katılmamam imkansızdı...
Hem rutine giren bu günlerimizde bize de eğlence olur azıcık ♥
Evet ilk gün konumuz şöyle;
1- Belki aramıza yeni katılanlar vardır ya da olacaktır. Önce birbirimizi tanıyalım.
Karantina döneminden önce neredeydin nasıl bir yaşam şeklin vardı, şimdi neredesin ne yapıyorsun, günlerini nasıl geçiriyorsun, neler değişti hayatında bu süreçte?
Bendeniz Şebo efenim... Bildiğiniz üzere oğlumun anılarını biriktirmek üzere açtığım bu blog benim hayat alanım haline geldi... Dolu dolu 11 yıldır blog yazıyorum... Arada meşguliyetlerimden sessizleşsem de mutlaka kürkçü dükkanıma geri dönüyorum sanırım. Burası en rahatladığım ve en mutlu olduğum yerlerden biri çünkü...
İşim sigortacılık ve haftanın 6 günü çalışıyorum normalde... İş harici de sokaklarda olmaktan ya da arkadaşlarımla birlikte olmaktan çok büyük keyif alıyorum. Oğlum da benim gibi gezenti... Sosyal hayatımız kendimize göre aktif yani...
Ve hayatımıza virüsün girmesiyle birlikte bizim de hayatımızda kaçınılmaz değişimler oldu...
Her şeyden önce ben evden çalışmaya başladım. İlk başlarda bu olayı sevsem de sorumlulukları çok farklı evden çalışmanın. Mesai saatleri içerisinde esnek çalışamasam da mesainin sona ermesi kavramı yok oldu maalesef. İnsanlar malum evde otururken canları sıkılıp benim şu işim şöyle miydi gibi kel alaka bir saatte ulaşabiliyorlar... Ve bunu engellemenizin imkanı yok... Eskiden sistemlerimize evden ulaşamadığımızdan bu meraklanmaları sormak için mesai saatlerini bekliyorlardı...
Buna da şükür diyorum yine de... Çünkü şu ortamda evden çıkmamak benim için çok büyük bir nimet şu an...
Bu dönem içinde başlarda feci psikopatlaşmıştım... Haber izlemeyi bırakıp gündemi sınırlı takip etmeye başlayınca biraz olsun rahatladım... En azından göğsüme oturan öküzü yolcu etmeyi başardım.
Oytun ise uzaktan eğitime alışmaya çalışıyor ve benim yönlendirmelerim olmazsa telefon ve PC başında saatlerini çöpe atabilir durumda. Dürtmediğim sürece odasından hareket etmiyor maalesef...
Bu durumu daha yeni yeni çözmeye başladım... Belirli saatlerde ödev veriyorum, kitap okumasını sağlamaya çalışıyorum, ve benimle dizi izlettiriyorum hahahaaa :)) Bu sebeple La Casa'ya bile başladım ki ben bu diziyi izlemeyeceğimden çok emindim :)))
Evde olmakla ilgili herhangi bir sıkıntım yok an itibariyle... Hatta zaman yetişmiyor bile diyebilirim... Boş kaldıkça evdeki işleri halletmeye çalışıyorum bu arada...
Mutfak dolaplarımı elden geçirdim mesela... Oldukça uzun zamanımı aldı bu iş... Hepsini yıka temizle kaldır derken bitti şükür... Şimdi de kendi gardırobuma el attım ama henüz yarısı hallolmuş durumda... O da biter yakında inşallah maşallah...
Çok film izleyemesem de dizilere sarmış durumdayım bu evde olduğum süreçte...
Arada da bir bebe battaniyesi dürtüyorum elimden geldiğince...
İlk başlarda hiç kitap okuyamıyordum... Anlamıyordum okuduğumdan... Şükür ki son günlerde kitap okumayı da beceriyorum...
Market işlerini 15 günlük rutinlere bağladım. Annem evde yalnız olduğu için onunkileri de ben hallediyorum. Toplu alışveriş feci halde yoruyor beni ve dışarıya çıktığım için ekstra geriliyorum. Sonraki yerleştirme, temizlenme kısmından hiç bahsetmiyorum bile... Hepimiz çıldırıyoruz bu konuda biliyorum... Yeniden hatırlamaya gerek yok bu süreci :)
Bizde durumlar bu şekilde...
İnşallah en yakın zamanda bu süreci atlatıp hayatımızı biraz daha normalleştirebiliriz ümidindeyim.
Sağlıkla kalın canlar ♥
Şebnemcim, dışarı çıkış bir kendimiz adına, iki eve alınıp gelinenler de ayrıca uzun ve meşakkatli bir hijyen süreci demek o yüzden kabusum oluyor eve gelenler, o son satıra canı gönülden katılıyorum atlatıp normalleşebilmek tek dileğim...
YanıtlaSilMarkete gitmeye korkar oldum resmen... İnşallah bu dönemi atlatırız biran evvel
SilBen dışarı çıkıp eve geldiğimde kendimi suclu gibi hissediyorum. Temizlenme kadar bana yaklaşmayın diyorum evdekilere. En kısa sürede normalleselim artik.
YanıtlaSilBen suçlu hissetsem iyi, direkt hastalık moduna geçiyorum ben :(
SilKesinlikle evde kalıyor olmak da şükür sebebi. İnşallah bir an önce düzelir her şey. Çocukları bilgisayardan uzak tutmak çok zor maalesef. Benim kardeşlerim de öyleler. Ders yapmak istemiyor bazen. Hele küçük her günü tatil zannediyor. :)
YanıtlaSilO küçüğü yerim ben :))) Bırak tatil zannetsin, birbirinin tekrarı günler geçiriyoruz nasıl olsa :)
SilGündemi gereğinden fazla takip etmek bi süre sonra olumsuz etkiliyor. O sebepten ben de olumsuz şeyler duymaktan kendimi olabildiğince uzak tutmaya çalışıyorum.
YanıtlaSilBen hele bu aralar iyice uzaklaştım...
SilOğlum olduktan sonra ben başkasının yanında çalışmak yerine daha esnek saatlerde çalışayım diye kendi işimi açmıştım ve evden çalışıyorum ama o bir yıl her zamankinden daha zordu işi bitirmenin getirdiği stres ile gece uyuyamayıp sabahlara kadar çizim yaptığımı biliyorum sonrasınfa ofise geçmiştim belli çalışma saatlerini ancak öyle oturtabildim şimdi ise hem evden çalışmak hem de evde eğitim vermek bir üst levelde sınanıyor gibiyiz oyunlarda
YanıtlaSilİlk zamanlar evet ben de sanki bir oyunun içine hapsedilmiş gibi hissediyordum. Çok kötü bir histi :(
Silbende vardı o içim de ki öküz çok şükür gitti 😊 market işleri beni ve annemi deli ediyor 😊😁 ... gençlerin çoğu öyle ne yazık 😊benim kardeşim de öyle 😊 Ve son satırlarına amin inşallah 🙏 sevgiler canım benim
YanıtlaSilBiz kilo aldıkça öküzü zayıflattık galiba :)))
Silhepimiz için güzel bir 16 gün olacak canım....Bizlere farklı hava sağladı sağolsun Ezgi
YanıtlaSilKesinlikle :)
SilBeni de en çok çocuklar yordu bu süreçte. Uzaktan uzaktan çok zor yahu! Hiç olmasa daha mı iyiydi bilemedim, ders görmüyorlar ki doğru düzgün, habire ödev geliyor. Bilhassa küçükle başım dertte, kendimden soğudum yeminle :)
YanıtlaSilBen de memnunum evden çalışmaktan ama bu sefer de sürekli bi mail baksam mı düşüncesi aklımda, bi şey gelmiş midir vs. Akşamları bile! İşteyken daha rahat, ofise gidiyorum ara ara, çok daha verimli benim için..
Dur bakalım Şebocum, geçecek inşallah bu insafsız da, geçip giden nice musibet gibi..
İnşallah Esen... Geçsin gitsin artık bu günlerde...
SilAlış veriş yapmak azap oldu, aksi gibi de her şey bitip duruyor :)
YanıtlaSilÇok yiyoruz çoookkk :))
SilŞebocum sensiz olmazdı!!! Çok seviniyorum yazıyorsun diye...
YanıtlaSilAh sormaya alışveriş bende taşikardi yapıyor :)))
Atlatacağız inşallah bugünleri <3
La casa güzel ben son sezonu bitirdim birkaç gün önce...
Benim karakterim Nairobi, seninki kim? :)
Benimki de Nairobi ♥ Bayılıyorum o kadına... Ama üzdü maalesef :(
SilOytunla birlikte izliyoruz biz ve benim paşam oyun oynayacak diye gıdım gıdım ilerliyoruz dizide. Bugün bitireceğiz inşallah sezonu..
Öpüyorum seni kocaman
Görüntü çok iyiymiş, iyi karikatür :) Bende en azından ilk üç hafta çok odaklanmış şekilde haberleri takip ediyordum. Bir süredir biraz koptum, galiba alışıyorum; düşününce bir taraftan iyi, bir taraftan ne acı... Geçecek bu günler :) Neşeli ve sağlıklı sevgilerle :)
YanıtlaSilAlışmamız bence de çok kötü ama alışmaya başlamasak da ruh halimiz iyice beter olacak. Orta yolunu bulacağız artık.
SilNeşeli ve sağlıklı sevgiler bizden de :)
Maalesef mecburen dışarı çıkanlar dışında bir de keyfe keder çıkanlar var. Önlem alıyoruz ama bazı kendini bilmezler nedeniyle önlem alaınamıyor.
YanıtlaSilVe ben o insanlara çok kızıyorum
Silhangiii dizileer :)
YanıtlaSilLa Casa cicim :) Beni dövmeyin diye bu karantina döneminde başladım artık. Bir de Murder ;)
SilBu dönemde benim kafam da kitap almıyor Şebnem. Kendimi veremiyorum. Umarım eski günlerime dönebilirim. Hatta bütün dünya salgından önceki günlerimize dönsek ne güzel olur :-(
YanıtlaSilDöneceğiz inşallah Şule, ümit ediyorum ...
Sil