Kırk renge çalan havasıyla bir sonbahar sabahından günaydın :)

 

Güüüünnaaayyyyydııınnnnn 💗

Sabahın seyrinde ergenin feryadıyla uyandım; 

- Annneeaaiiii, şu an 2 derece, öğlen 30. Ben şimdi ne giyeceğim yaaaaaaaa!!!!

- Lahana modu çocuğum, lahanaaaaa....

- Yaniiiiiiiii????

- Lahana işte, kat kat...

- Offfffffffffffff.....

Okul forması kat kat düzende aslında, tam bu havalar için ideal... Ama benim paşam son sene okul forması mı giyilir modunda olduğu için her sabah bir kriz yaşıyor... Bir debelenme sonucunda ya okul formasını giymek zorunda kalıyor ya da gri-siyah tonlarında bir şeyler... Alt sabit allahtan, siyah kot... 

Ne giyeyim derdi benden çok onda var... Belki de ondan bana sıra gelmiyor :))))

Hafta sonu anneme gittik, bir hava değişimi oldu bizim için. Hem de bir dinlence...

Hafta içi erken kalkmaya alıştığımız için, hafta sonu da erken kalkıyoruz artık. Ama akşamında tavuk gibi erkenden uykumuz geliyor. Annem sağolsun zaten dizi karşısında uyuklamayı çok sever. Cumartesi akşamı hepimiz bir köşede uyukladık durduk :))) Anlayacağınız çok janjanlı bir geceydi horrrr, horrrlar eşliğinde 😀😀😀

Pazar sabahı da attık pazara kendimizi... Oytun bu yaz benimle hiç pazara çıkmamıştı, sebze meyve fiyatlarından bihaberdi... 20 liradan aşağı meyve olmadığını görünce bir an meyve yemekten vazgeçti hahahaaa :)) Yeşillik çok sevmediği için yeşillik fiyatlarını görünce de ne gerek var niye alıyoruz modundaydı pazar boyunca... Sabah sabah ikimizin tek anlaştığı konu pazara ufak çaplı bir servet bıraktığımızdı 🙈

Hafta sonu yapmam gereken hiçbir işi yapmadım ve dolayısıyla çok mesudummm... Gelsin çaylar, gitsin kahveler modu sırasında yediğim hurmalar, hafta içi beni tırmalayacak olsa da keyfimi çok kaçırmıyorum... Bence hala acı gerçekleri tam olarak algılayamadım :))

Hafta sonu Nermin Yıldırım'ın Unutma Dersleri kitabına başlamıştım. Hatta kitap öyle sardı ki hızlıca yarılamışım. Ama ben ne yaptım, kitabı annemde unutup geldim... Birkaç hafta gitmeyeceğimi düşününce feci bozuluyorum bu işe ama ne fayda... Tam da en güzel yerlerindeydim üstelik... Bu unutkanlığımla ben ne yapacağım hiç bilmiyorum... İşin kötü tarafı şimdi kitabı tekrar elime alıncaya kadar bir çok ayrıntıyı da unutmuş olacağım, hadi sar baştan :/ Aklıma geldikçe canım sıkılıyor...

Bu hafta Eylül'ü de bitiriyoruz... Sadece bana mı günler hızlı geçiyor hiç anlamıyorum. En son yapacak bir şey bulamamaktan sıkıldığım günler ergenliğimde kaldı sanırım :))) Buna da şükür 💗

Bugün benim çok işim var.... 

Şimdilik hoşça ve dostça kalın efenim 🙋