Cumartesi akşamı böceğimin yanına nasıl attım kendimi bilemedim.... Nasıl da özlemişim... Nasıl da büyümüş oğlum... Hatta göbek yapmış birde üstüne... Sarıldık, koklaştık hasret giderdik... Bu arada yeni bir arkadaş edinmiş kendine... Işık 'ı tanıştırdı bize... Ahhh dedim oğluşum büyümüşde arkadaşlarını tanıştırır olmuş :)))
Sakızını sordu unutmadın değilmi diye :))) Verince dünyalar onun oldu... Mutluluğu sakıza yönelik değildi galiba; benim unutmamamdı... Çiğnedi çiğnedi ve attı... Bu kadar dedi hahaaa:))) Eh be oğlum; üç çene hareketi yapacaksın diyemi tutturdun iki haftadır sakız diye...
Akşam biraz dolaşmaya çıktık. Tavşanlı dilekçiler her yeri sarmış. Her tezgahta 2-3 tane küçük yavru da vardı. Hepsini sevdik sevdik bıraktık. Dilekçiler çok bozuldu bu duruma ama ne yapalım. Her tezgahta dilek çeksek işimiz vardı yani :D
Pazar günü sabahın köründe denize attık kendimizi. Çarşaf gibiydi. Bol bol yüzdük, oyunlar oynadık. Öğle uykusu aramızdan sonra keyfimize devam ettik... Kayalıkların dibinde oğluşla doca birde yengeç yakalayıp kovaya koydular... Sahildeki tüm çocuklara eğlence çıktı... Bizimki hava attı bol bol ben yakaladım diye hahaaa:)))
Bugün sabah itibariyle evimize döndük hep birlikte. Saçları uzamış oğlumun hemen berberin yolunu tuttuk :)) Berberimiz gecikti birde hesap sorduk nerde kaldın diye... Adamda sabah sabah nerden çıktılar demiştir hahahaaa:)))
Gece Ankaraya gidecekler anneanneyle... Bize yine el sallamak düşecek :(
ay ben onun o şirin sandaletleri içindeki minik parmaklarını yerim ya... itiraf edeyim, böyle anne-çocuk bloglarını hiç sevmem, ama sizde beni çeken ayrı bir şey var. oytun'un sevimliliği, sözleri, annesinin tüm bunları "benim çocuğum gibisi yok" gibi havalara kapılmadan yazması... işte bu yüzden oytun'u ve sizi takip etmekten büyük zevk alıyorum :)
YanıtlaSilmerbecim teşekkür ediyorum güzel düşüncelerin için. Her çocuk annesi için mutlaka çok özeldir ama bunu senin de dediğin gibi abartmaya hiç gerek yok ;)
YanıtlaSil