ekşiden bir alıntı...

Ara ara ekşi okurum, oradan oraya tıklayarak...
Bazen sinir olurum, bazen de deli gibi gülerim...
Bir de itiraf com 'u....
Can sıkıntısından kurtulmanın yollarından biri benim için...
Neyse uzatmıyım konuyu...

Bir yazı okudum bugün ekşide... Tıktık
Ahhh eskiler diyoruz ya işte onu farklı bir dille çok güzel anlatmış arkadaş...
Hem okuyun istedim, hem de burada bulunsun dedim...

Sevgiler ♥

Bizimkiler bundan 38 sene önce tanışmış. peder bey taze tıp öğrencisi, anne kişisi fransız kültür çömezi. annem görüyor babamı, ben bu çocukla tanışıcam diyor arkadaşlarına, yapma diyorlar, biriyle birlikte o. olsun diyor annem; ben beklerim. 

Babam da boş değil hatuna da serde hovardalık var biraz. bir de; bu kız çok güzel ama kapılırsam bir yıla kalmaz evlenirim ben bunla, daha okul bitmedi, askerlik de var ne bok yicem lan diyor. diyor da pek kaçamıyor, bir sene sonra nişanlanıp fakülte bittiği gibi evleniyorlar. askere de birlikte gidiyorlar. kebap askerlik yaptım diyen pederin karşısına çıkmasın*. gittim diyor peşinden annem, başka bir şey yapmazdım. türk havayolları'nın hosteslik sınavlarını birinci kazanıp reddettim, sevdiğim adamla evlenip ben bunla her şeye varım diyip gittim diyor. önce birlikte askere, sonra yirmi yıl anadolu'nun içinde göt kadar bi kasabaya, anca kırk beşinden sonra kendi memleketlerine, izmir'e... hiç gocunmadım, istedim, karar verdim; kararlarımın arkasında durup sevdiğim adamla aile kurdum, asla aklımdan ufacık bir acaba bile geçmedi ve bu aileyi böyle arada tuttum der. haklı. otuz yıllık annem, bilmez miyim, yerden göğe haklı. 

Sevdiğin biriyle olmak nedir? vazgeçtiklerin için tek tek fatura tutup ilk kavgada senin yüzünden bunlardan geçtim demek midir? o biri diğer öbürlerini yok ediyor diyip ilişkiyi ciğerci kedisi gibi gözü dışarda sürdürmek midir? başka bir şeyler midir yoksa? kış ortası... annemle değişmeli nöbet tutuyoruz babamın yanında. kolon rezeksiyonu; kolon ca. öncesinde aylarca, devamında aylarca radyoterapi ve kemoterapi. üzüntüden gözümüzün feri götümüze kaçmış ama peder beyin sadece bilinci açık diye bir yandan nasıl mutluyuz... bu iyi, çünkü daha da iyi olacak, enseyi karartmak yok. ama içimiz paramparça. aylarca ileostomi, ne yediği belli ne çıkardığı... yandan çarklı gibi gidip geliyoruz tin tin tin sabahın körlerinde radyoloji merkezlerine. cesedi çıkmış gibi geri iade ediyorlar. babamın kuyruk dik ama bunlar bana koymaz diyor, seni yarın donumdan çıkarırım diyor. eski karşıyaka yüzücüsü. akşamına suyun içine ağlamayı öğreniyorum.

Aylar sonra tedavisi bitti, son ilaçlarını aldı, kolostomi kapatıldı. beton gibi adam çocuk gibi kaldı. ama aşarız dedi, aşarız dedik; aşarız. bunların hepsini aşarız. burdayız, yanyanayız, demirbaş sayımında eksik yok. birlikte aşarız. 

Kalın bağırsağı aylardır çalışmıyordu. artık çalışması gerekiyordu.günlerce annemle babamın osurmasını bekledik. annem sevdiği adamın günlerce kel kafasını osurabilsin diye okşadı.günlerdir şu başlığı her gördüğümde içim düğüm düğüm oluyordu. geçmiyordu o düğüm. bi osursam rahatlayacakmışım gibi sanki... 

Nereye mi varıcam, bir yere varmıcam. seni iki kolun iki bacağın olmasa da severim diyip ilk fırsatta başkasına kaçan, her hayalini sevgilisi makina değil sadece insan olduğu için yapamadığında ilişkiyi bitiren, sevginin bağını bacağa geçirilmiş pranga zinciri zanneden bir nesil var dışarıda. yan odada da sevgilisi osursun diye kel kafasını okşayan bi kadın. hangisi gerçek? 
Ayhan Ores/Ekşi