2020 Oscar adaylarında #2

ONCE UPON A TIME IN HOLLYWOOD / BİR ZAMANLAR HOLLYWOOD'DA (2019)

(Adaylıkları; en iyi film, erkek oyuncu, yardımcı erkek oyuncu, yönetmen, orijinal senaryo, sinematografi, kostüm tasarım, ses miksajı, ses düzenleme ve yapım tasarımı olmak üzere toplamda 10 dalda...)

Hem oyuncuları sebebiyle hem de bir Tarantino filmi olması sebebiyle sabırsızlıkla beklenen bir filmdi... Gösterime girmesiyle birlikte izleyicileri de keskin bir biçimde ikiye böldü... Bu muydu yani diyerek dibe gömenlerle Tarantino sinemasının mükemmeliğini savunarak ters köşelerine hayran kalanlar film yorumlarında amansız bir savaşa girdiler :))) Bu kısmı çok anladığımı söyleyemem işte... Sonuç olarak beğeninin savaşı olmaz düşüncesindeyim....

Filme gelecek olursak bu filmi anlatmakta güçlük çekeceğim kesin. Henüz Tarantino'nun ulviyetine erişebilmiş değilim çünkü :))) Dilim döndüğünce anlatacağım artık ;)

Filmde iki farklı bölüm var... İlk bölümde TV dizilerinde ve kovboy filmlerinde oynayan Rick Dalton (Leonardo di Caprio) ile dublörü Cliff Booth (Brad Pitt) 'un yaşamı var. Diğer tarafta ise kapı komşuları ünlü yönetmen Roman Polanski (Rafal Zawierucha) ve eşi Sharon Tate (Margot Robbie) 'in yaşamına odaklanıyoruz.

Filmin ilk bölümü boyunca Sharon Tate'in  kocaman ışıltılı gülümsemesiyle ara ara ortaya çıkması ile nerede bunlar birbirine bağlanacaklar merakı filmin bazı sıkıcı sahnelerine dayanma sebebimdir. Evet yolları kesişecekti ama nasıl ve ne şekilde?

Bir türlü istediği başarıya ulaşamadığını düşünen Rick'in o duygusal ve dengesiz tavırlarında Caprio cilası şahane olsa da asıl o karakterde hoşuma giden bana çocukluğumun Western film karakterlerini anımsatmasıydı. Burada duygusal bir bağ oluşturduğumu söyleyebilirim.

Sorunlu geçmişi sebebiyle istenmeyen dublör Cliff'in dengeli ve dik duruşuyla iki karakter filmde güzel bir dengedeydiler. Ve cağnım Brad Pitt o seksi gülümsemesi ve bakışlarıyla bu karaktere çok da yakışmıştı. Dublörlerin filmlerde gizli kahramanlar olması düşüncesini kullanarak filmin kahramanına da dönüştürmüş Tarantino zaten... Ekstra cilayı da çok gözümüze sokmadan yaptığı düşüncesindeyim ;)

Filmin ilk yarısı bolca gevezelik şeklinde ilerlerken ikinci yarıda bazı ters köşeler "hadi canım, nasıl yaaa" nida etkisinden çok bende sadece ufak heyecanlar yarattı diyebilirim. Bunu da daha önce izlediğim birkaç Tarantino filminin ters köşelerinde duyduğum yüksek dozlu şaşırma eylemimden dolayı olduğunu düşünüyorum. Evet yine ters köşe yapmış ama yumuşak cinsinden... Bilmem anlatabildim mi 😉

Polanski ve Sharon Tate'in sıradışı yaşamı ise filmin anlamlandırmakta zorlandığım kısımları... Sharon Tate olayını filmi izlemeden önce bilmeyişimin de bunda katkısı var tabi ki... Şimdi filmi izledikten sonra öğrendiğim bazı detayları vererek spoiler vermeyeyim 😉

Tarantino bu filmde çok eğlenmiş belli ve ana karakterlere ek olarak kısa kısa da olsa yıldızlar geçidi hazırlamış... Al Pacino, Kurt Russell, Luke Perry, Bruce Dern gibi gibi...

Hippilere neden bu kadar yüklendiğine çok anlam veremesem de onlarla ilgili birkaç şık sahne mevcut. Ve en sevdiğim kısmı sevgili Brad Pitt 'li olan sahne... Afferin oğlum diye nişanesini taktım gönlümde :))

Sonuç olarak diyorum ki çok karmaşık olmasına ve benim karmaşık filmleri sevmememe rağmen bu filme sıcaklığım yakışıklılardan mı kaynaklanıyor bilmiyorum ama HMMMMMM SEEEEEVVVVVDDDDİMMMM GALİBA ben bu filmi kategorisinde efenim... Beni bilenler bu kategorinin ne olduğunu anlayacaktır diye düşünüyorum :)))

Keyifli seyirler ♥